พื้นที่สำหรับคนตายกำลังกลายเป็นหินก้าวไปสู่การค้นพบสัตว์ป่า
โดย ลอเรน เลฟเฟอร์ | UPDATED 2 SEP, 2021 09:37 น.
สิ่งแวดล้อม
ศาสตร์
เห็ดโบเลตหมวกแตกหาอาหารในสุสาน Green-Wood ในบรู๊คลิน นิวยอร์กซิตี้
ในช่วงต้นของการล่าเห็ดในเดือนกรกฎาคม Sigrid Jakob พบเห็ดชนิดหนึ่งที่มีรอยแตก เมื่อคุณให้เนื้อเยื่อชั้นในสัมผัสกับอากาศ เนื้อเยื่อด้านในจะเริ่มเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีน้ำเงินอย่างช้าๆ ดังภาพตามขอบที่ฉีกขาด Lauren Leffer
ประมาณครึ่งทางของการเดินในสุสาน Green-Wood ของนครนิวยอร์กกับ Sigrid Jakob และ Potter Palmer ฉันเห็นลูกกอล์ฟสีส้มขนาดเท่าลูกกอล์ฟโผล่ขึ้นมาผ่านหญ้าที่ตัดแล้ว “พัฟบอลสีเหลือง! คุณพบมันแล้ว” ยาคอบกล่าว
เช้าเดือนกรกฎาคมที่มีหมอกหนาและชื้น
ในเดือนกรกฎาคม แต่ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาได้พักจากฝนในฤดูร้อน ก่อนที่เราจะลอดใต้ซุ้มประตูแบบโกธิกและเข้าไปในพื้นที่กว้างใหญ่ของสุสาน ยาคอบเตือนฉันว่าเมื่อไม่นานนี้อากาศแห้งแล้งอาจไม่มีอะไรให้ดูมากนัก “วันนี้ไม่ใช่วันที่ต้องมอง” เธอกล่าว
เมื่อเราอยู่ในกลุ่มศิลาจารึกแล้ว มีบางอย่างให้เราหยุดและตรวจสอบทุกสองสามขั้นตอน “มีเชื้อราหลายชนิดที่นี่ซึ่งปกติแล้วหายากมาก เช่นพัฟบอลสีเหลืองของเรา” เธอกล่าว “เราเคยเห็นพวกเขามาก่อน [ที่อื่น] ในนิวยอร์กซิตี้ แต่ที่นี่มีหลายร้อยคน”
ความผิดปกติแบบพัฟบอลเป็นเพียงหนึ่งในความลึกลับหลายอย่างที่ยาคอบและพาลเมอร์ ซึ่งทั้งคู่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเห็ดราที่เรียนรู้ด้วยตนเอง ต่างก็หวังว่าจะทำให้กระจ่างขึ้น พวกเขาร่วมกันเป็นผู้นำโครงการ Green-Wood Fungi Phenology Project ซึ่งเป็นความพยายามที่รวบรวมกลุ่มเห็ดที่น่าแปลกใจที่พบในสุสานอายุเกือบ 200 ปี จนถึงตอนนี้ พวกเขากล่าวว่าเกือบ 300 สายพันธุ์ที่ไม่ซ้ำกันได้รับการระบุภายในประตู – หายากมากมายและบางสายพันธุ์ใหม่ทั้งหมดสำหรับทวีป
Jakob และ Palmer ทำงานสำรวจเชื้อราของ Green-Wood เกือบจะโดยบังเอิญ แต่โดยผ่านงานนี้ พวกเขาได้เน้นย้ำถึงสิ่งที่วิทยาศาสตร์พลเมืองสามารถทำได้: นำชุมชนนักล่าเห็ดมารวมกันและค้นพบขุมสมบัติที่ซ่อนความหลากหลายทางชีวภาพ การสังเกตของกลุ่มเน้นย้ำถึงความหลากหลายของเชื้อราที่โดดเด่นในสุสาน ควบคู่ไปกับความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างเห็ดกับต้นไม้เก่าแก่อันเป็นที่รักของเห็ด ซึ่งเป็นความร่วมมือในการเอาชีวิตรอดร่วมกัน
โครงการนี้ยังแสดงให้เห็นด้วยว่าพื้นที่
สีเขียวที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ เช่น สุสานในเมือง สามารถมีบทบาทในการอนุรักษ์ที่ไม่คาดคิดแต่มีความสำคัญในภูมิทัศน์ของเมืองได้อย่างไร การวิจัยล่าสุดจากทั่วโลกแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์สนับสนุนชีวิตที่หลากหลาย รวมถึงสัตว์คุ้มครองหลายชนิดที่อาจถูกมนุษย์บีบคั้น แม้ว่าการศึกษาของ Jakob และ Palmers จะอยู่ในช่วงเริ่มต้น แต่ทั้งคู่ก็หวังว่าการจัดทำรายชื่อผู้อยู่อาศัยที่เล็กกว่าของ Green-Wood อาจเป็นก้าวสำคัญในการค้นพบในวงกว้าง
นักล่าเห็ดและนักเห็ดรามือสมัครเล่นในสุสานไม้เขียว
Sigrid Jakob (ซ้าย) และ Potter Palmer (ขวา) นำเชื้อราในสุสาน Green-Wood ภาพ: ได้รับความอนุเคราะห์จาก Potter Palmer
มีเรื่องตลกทั่วไปในหมู่นักธรรมชาติวิทยาที่นักวิทยาเชื้อราที่สำรวจพื้นดินมักจะวิ่งเข้าไปในนักดูนกซึ่งมองดูยอดไม้ ครั้งแรกที่พาลเมอร์ได้ยินประโยคนี้ เป็นการอ้างอิงถึงยาคอบ ซึ่งเป็นประธานคนปัจจุบันของสมาคมพยาธิวิทยาแห่งนิวยอร์ก ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหากำไรที่นำเห็ดไปเดินทั่วเมือง เธอเติบโตขึ้นมาโดยสังเกตและชื่นชมเชื้อราที่อยู่รอบๆ หมู่บ้านของเธอในเยอรมนี แต่คาดว่าในช่วงสองสามทศวรรษแรกของการใช้ชีวิตในนิวยอร์กซิตี้จะมีไม่มากนัก อยู่มาวันหนึ่งสวิตช์พลิก “ฉันเริ่มเห็นพวกเขาแล้ว” เธอกล่าว “จู่ๆ พวกมันก็ไปทุกที่” เธอเริ่มระบุตัวตนทีละคน และในที่สุด เธอก็ได้ตระหนักว่ามีชมรมผู้สนใจในท้องถิ่นแห่งหนึ่งซึ่งเธอสามารถรวบรวมความรู้เพิ่มเติมได้
เรื่องที่ซับซ้อน ไมล์ของฮาร์ดร็อคที่ผ่านไม่ได้ซึ่งยื่นออกมาจากด้านล่าง และหุบเขาที่เป็นลูกคลื่นของหุบเขาก็เป็นเพียงเศษซากเมื่อ 300,000 ปีก่อน เมื่อด้านเหนือทั้งหมดของภูเขาชาสตาถล่มและทะลักออกมาด้านนอก “มันขว้างประแจขนาดใหญ่ไปทั่วทั้งหุบเขา ในหุบเขาที่เต็มไปด้วยประแจอยู่แล้ว” กูชกล่าว “โดยพื้นฐานแล้ว มันได้สร้างพิภพเล็ก ๆ ของอุทกวิทยาที่ทำให้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเข้าใจจริงๆ และแน่นอนน้อยกว่ามากที่จะสร้างแบบจำลอง”
การปรับปรุงเขื่อนนิวออร์ลีนส์มีราคาเพียง 14 พันล้านดอลลาร์ “นั่นอาจจะจ่ายสำหรับตัวเอง 10 ครั้งในวันอาทิตย์คนเดียว” Horowitz กล่าว “ไม่มีเหตุผลที่จะคาดหวังว่าจะไม่มีพายุอีกหลายครั้งในอนาคตอันใกล้นี้ ซึ่งมันจะต้องจ่ายให้ตัวเองหลายครั้งมากกว่า ดังนั้น ความคิดที่ว่า $14,000 ล้านนั้นแพง ฉันคิดว่าน่าหัวเราะ ผู้คนควรหัวเราะเยาะสิ่งนั้น”
